Travis McHenry is regeringsleider en tevens ‘Dictator voor het leven’ van de ministaat Calsahara. Er bestaan wereldwijd zo’n 400 van zulke initiatieven.
Het centrale plein van het Koninkrijk Calsahara bestaat uit negen stoeptegels. In het midden wappert de nationale vlag in de kleuren rood, groen en wit. Een nikserig houten paaltje dat de landgrens markeert van dit droge, stoffige stukje niemandsland, heeft de status van historisch monument.
De ministaat Calsahara, nog geen halve vierkante kilometer groot, ligt op drie uur rijden boven Los Angeles in de Californische woestijn (vandaar die naam) en wordt geregeerd door Koning Nicholas (geschatte leeftijd: 10 jaar) en zijn vader Travis McHenry, regeringsleider en tevens ‘Dictator voor het leven’.
McHenry presenteert zich op zijn website en social media het liefst in militair kostuum met tientallen onderscheidingen, waarbij hij vaak nog een keffiyeh, een Arabische hoofddoek, en teenslippers draagt.
Het Koninkrijk Calsahara is een van de elf micronaties die werden vastgelegd door de Franse fotograaf Léo Delafontaine (1984). Hij reisde de wereld over en documenteerde de bewoners, het land en de attributen van koninkrijkjes en republieken die officieel niet bestaan. Want micronaties worden door geen enkel land of organisatie erkend – wat de oprichters overigens meestal niet belet een eigen paspoort, munteenheid, nationale feestdagen en zelfs tijdzone te voeren.
Er bestaan wereldwijd zo’n 400 van zulke initiatieven. Sommige werden opgericht als ludieke actie, waarbij het vooral lijkt te gaan om de verkleedpartijen en de carnavaleske feesten. De Franse Republiek Seaugais, een van de oudste nog bestaande micronaties, ontstond zo in 1947 als een grap van hôtelier Georges Pourchet, die zelfs een lp met nationale hymnen liet opnemen. Andere zijn eigenlijk meer een kunstproject, zoals het het Zweedse Ladonia, dat in 1996 werd gesticht om een aantal imposante, metershoge kunstwerken te redden van de ondergang. Deze uiting van outsider architecture, die eerder werd gekocht door Joseph Beuys en na diens dood werd overgenomen door Christo, is inmiddels een toeristische trekpleister. Weer andere micronaties komen voort uit politieke onvrede, zoals het Homo- en Lesbiennekoninkrijk van de Koraalzee-eilanden, dat in 2004 werd opgericht nadat de Australische regering besloot om het homohuwelijk niet te erkennen.
Leo Delafontaine legde met deze fotoserie het speelse verzet vast van burgers die zich, letterlijk en figuurlijk, niet houden aan de aan hen gestelde grenzen.
Micronations van Léo Delafontaine is van 15 september t/m 30 oktober te zien tijdens het fotofestival BredaPhoto, bredaphoto.nl
Micronations
