‘Zo’n liggend paard, dat ook nog eens slaapt. Dat is de overtreffende trap van kwetsbaarheid.' Charlotte Dumas over de paarden van het Arlington National Cemetry in Washington.
‘Zo’n liggend paard, dat ook nog eens slaapt. Dat is de overtreffende trap van kwetsbaarheid. Zo’n groot dier, met al die spieren. Om dan te zien dat het zich ontspant, dat het door z’n hoeven zakt en die lange benen onder zich vouwt. Dat die lippen langzaam gaan hangen, die sterke nek zich buigt, de oogleden dichtvallen. Dat het donker het dier langzaam tot een diepe rust brengt. Dat moment tussen waken en slapen. Dat is zo ontroerend om te zien.”
Charlotte Dumas (1977) fotografeerde ’s nachts in de stallen de paarden van het Arlington National Cemetry in Washington, de begraafplaats waar John F. Kennedy ligt, die minstens zo bekend is als de plek waar gesneuvelde militairen worden begraven.
Dumas richt haar camera altijd op dieren. Ze fotografeerde de honden van 9/11, die in het puin in New York zochten naar overlevenden. En nu de paarden van Arlington, die de kisten voo rttrekken van soldaten die vielen in de oorlog die erop volgde.
Dumas: „De foto’s roepen sterke emoties op. Soms huilen mensen als ze de beelden zien. Dan kan het zijn dat iemand een vader of een broer daar heeft liggen. De foto’s bieden troost. Die rust van zo’n beest, dat heeft bijna iets spiritueels. Ik denk dat mensen dat voelen. Mensen gebruiken dieren om hun emoties te kanaliseren. Dan zeggen ze: deze paarden hebben veel doden naar hun graf begeleid, dat zie je aan hun sombere blik. Ik denk dat ze bedoelen: dit beeld haalt de somberheid die in mij zit naar boven. Dat vind ik mooi, dat foto’s dat kunnen doen.”
De tentoonstelling Anima van Charlotte Dumas is van 2 februari tot 16 maart te zien in galerie Paul Andriesse in Amsterdam en tot 9 maart in de Julie Saul Gallery in New York.
