Fotografie als kunst, daar had hij helemaal niets mee. Het ging de Amerikaanse fotograaf W. Eugène Smith niet om de esthetische kracht van de fotografie; belangrijker vond hij het om middels fotografie sociale (wan)toestanden aan de kaak te stellen of een politiek of maatschappelijk verhaal te laten zien. Smith wilde met zijn foto-essays de wereld veranderen.
In Keulen is een tentoonstelling te zien uit 1975: New Topographics, 168 foto’s, bijna allemaal in zwartwit, afgedrukt op een klein formaat en ingelijst in eenzelfde wit houten frame. ‘Anti-fotografie’ luidde destijds het oordeel. Maar deze foto’s inspireerden een nieuwe generatie fotografen.
Als schilder werkte Julian Schnabel in de overtreffende trap. Als filmer en fotograaf toont hij ook een ingetogen kant. In Den Haag zijn zijn polaroids te zien.
De Nederlandse Dana Lixenberg werd bekend door haar portretten. Ditmaal zet ze ongebruikelijke Amsterdamse locaties op de foto. Mensen ontbreken.
Veel foto’s van Henri Cartier-Bresson behoren tot ons collectieve geheugen. Voor de Fransman was fotograferen een kwestie van ‘het hoofd, het oog en het hart op dezelfde lijn plaatsen’.
Niet ieder mens is geschikt te functioneren in de maalstroom van de stad. Waar de een gedijt, zal de ander worden opgeslokt. Het leven in de stad is dit jaar het thema van het fotofestival Noorderlicht.
Koen Hauser, nog even Fotograaf des Vaderlands, had tussen alle drukte van lezingen, discussies en werk in opdracht de behoefte weer even terug te gaan naar de basis van de fotografie. Niks conceptueels, maar gewoon mooie dingen maken met een camera.Spelen met licht en kleur en textuur. Eigen-wereldje-bouwen.
Zuid-Afrikaanse fotografen als Pieter Hugo en Guy Tillim groeiden op in een land waar geschiedenis werd geschreven met verhalen over kolonialisme, onafhankelijkheid, de derde wereld, apartheid en post-apartheid. Zij leggen de transformatie van het land vast.
Bertien van Manen dringt met haar foto’s door tot de kleine kring van de gewone Rus. Wat opvalt is de vanzelfsprekende intimiteit – er is geen afstand.
Fotogalerie Vassie is terug in Nederland na een verblijf van vier jaar in de Verenigde Staten. Ze presenteert onder andere de lucide portretten van Christopher Bucklow.
